Soms gebeuren er bijzondere dingen als je de Bijbel leest. Dan lees je een Bijbelgedeelte voor de misschien wel honderste keer en gebeurt er iets wat je niet meer had verwacht. Zeker als het een bekend gedeelte is, waar niets opvallends aan is. Toen ik september 2015 aan het les geven was in één van de tweede klassen viel mij tijdens de les over de schepping iets op wat voor mij een grote verandering te weeg zou brengen.
Ik las toen dat God pas op de vierde dag de tijd schiep. Je leest er zo maar overheen, maar dan opeens blijkt het Woord van God een Levend Woord te zijn. God spreekt door Zijn Woord tegen mensen. Mensenharten kunnen, na vele jaren het gedeelte te hebben gelezen, opeens geraakt te worden door woorden die al zo vaak gelezen zijn. Toen bleek dat God de tijd schiep, kwam ik tot de ontdekking dat Hij groter is dan de tijd. Als God groter is dan de tijd, dan staat Hij boven de tijd. Dat maakt een enorm verschil en als je dat doordenkt maakt dit dat veel dingen op de plaats vallen. Ik heb in de Bijbel vaak dingen gelezen die ik aannam omdat ze in de Bijbel staan. Nu begrijp ik Bijbelse onderwerpen, die ik vroeger aannam gewoon omdat het er staat.
God laat vanuit de Bijbel meer van Zichzelf zien dan wij op het eerste gezicht vermoeden. Het herhaald lezen van Zijn Woord laat zien dat God Zichzelf aan ons wil openbaren. Ik geloof met doel om ons meer onder de indruk te laten zijn van Zijn grootheid en Liefde.
Liefde geschreven met een hoofdletter, omdat het gaat om Gods Liefde. Een Liefde die onvoorwaardelijk is. Menselijke liefde is een voorwaardelijke liefde. Als wij liefde geven dan vragen we liefde terug. Onbeantwoorde liefde bloedt per definitie dood, tenzij het Gods liefde is.
Gods levende Woord laat Zijn liefde zien.